Mag ik een urn in eigen tuin begraven?

Na een crematie kiezen veel nabestaanden ervoor om de as van hun dierbare dicht bij huis te houden. Sommigen bewaren de urn binnenshuis, anderen overwegen om deze een mooie, blijvende plek in de tuin te geven. Maar hoe zit dat juridisch: mag je zomaar een urn in je eigen tuin begraven?

Wettelijke ruimte voor thuis begraven

Hoewel de wet strikt gezien bepaalt dat asbussen alleen begraven mogen worden op erkende begraafplaatsen of bij crematoria, wordt het begraven van een urn in je eigen tuin in de praktijk gezien als een vorm van thuis bewaren. En dat mag. De overheid beschouwt de tuin als onderdeel van de woning, ook al is het geen binnenruimte. Je mag de urn dus op eigen terrein begraven, zolang dit jouw eigendom is of je toestemming hebt van de eigenaar.

Voorwaarden waar je op moet letten

Als je ervoor kiest om de urn in je tuin te begraven, zijn er wel een paar zaken om rekening mee te houden:

• Toestemming: Je hebt altijd toestemming nodig van de eigenaar van de grond. Dat is meestal geen probleem bij een eigen woning, maar bij huurwoningen of appartementen is dit anders.
• Toekomstige verhuizing: Denk goed na over wat je doet als je ooit gaat verhuizen. Wil je de urn dan meenemen? En hoe kijk je aan tegen het achterlaten van een urn op grond die niet meer van jou is?
• Soort urn: Een biologisch afbreekbare urn is geschikt voor begraven. Er zijn speciale modellen van bijvoorbeeld papier, zout of zand, die langzaam oplossen in de aarde.

Begraven van een urn in de natuur

Het begraven van een urn in de vrije natuur, bijvoorbeeld in een bos of op een open veld, is een ander verhaal. Dit is in principe niet toegestaan zonder expliciete toestemming van de eigenaar van de grond, zoals Staatsbosbeheer of een particuliere landeigenaar. Daarnaast gelden er striktere regels wanneer de urn niet snel afbreekt. Een urn die binnen korte tijd oplost en daarmee de as verstrooit, kan juridisch gezien als een verstrooiing worden beschouwd, wat op veel plaatsen wel is toegestaan.