
Hoe lang mag een urn thuis blijven staan?
Na een crematie komt vaak de vraag: wat gebeurt er met de as van de overledene? Veel mensen kiezen ervoor om de as te bewaren in een urn, en die een plek in huis te geven. Dit is voor sommigen troostend en een manier om dichtbij te blijven. Maar hoe zit dat eigenlijk wettelijk? Hoe lang mag je een urn thuis houden?
Wettelijke regels voor het bewaren van een urn
In Nederland is het toegestaan om een urn thuis te bewaren, en daar is geen maximale termijn aan verbonden. De wet stelt geen limiet aan hoe lang je de as van een overledene in huis mag houden. Wel is er één belangrijke regel: de as mag pas 30 dagen na de crematie vrijgegeven worden. Dit is wettelijk vastgelegd in de Wet op de lijkbezorging. Daarna is het aan de nabestaanden om te bepalen waar de urn geplaatst wordt: thuis, in een urnenmuur, of bijvoorbeeld in een urnentuin.
Waarom kiezen mensen ervoor een urn thuis te houden?
Het thuis bewaren van een urn wordt vaak gedaan uit emotionele overwegingen. Nabestaanden ervaren het als troostend om de overledene ‘dichtbij’ te hebben. De urn krijgt dan een plek in huis, bijvoorbeeld op een kastje met foto’s, kaarsen of bloemen. In sommige gevallen wordt de as later alsnog uitgestrooid of bijgezet, maar dit hoeft niet. Het bewaren van de urn thuis kan dus tijdelijk of permanent zijn, afhankelijk van de wensen van de nabestaanden.
Wat als je verhuist of de urn wilt verplaatsen?
Ook bij verhuizing mag de urn gewoon meeverhuizen. Er zijn geen extra vergunningen nodig zolang je de urn in eigen beheer houdt. Als je de urn op een begraafplaats of in een columbarium wilt plaatsen, zijn er soms wel regels van toepassing, bijvoorbeeld over toestemming van de begraafplaatsbeheerder. Hetzelfde geldt voor het begraven van de urn of het verstrooien van de as: daar kunnen aparte regels gelden, afhankelijk van de locatie.
Let op bij het meenemen van een urn naar het buitenland
Wie een urn wil meenemen naar het buitenland, moet rekening houden met regels die per land kunnen verschillen. In Nederland zijn de regels soepel, maar zodra je de grens overgaat, kunnen andere wetten en formaliteiten gelden. In veel gevallen heb je documenten nodig, zoals een crematieverklaring, een douaneformulier of een verklaring van de uitvaartondernemer.
Daarnaast kan de luchtvaartmaatschappij specifieke eisen stellen als je de urn meeneemt in het vliegtuig. Vaak moet de urn verzegeld zijn, goed verpakt en voorzien van duidelijke documentatie. Het is daarom verstandig om ruim op tijd contact op te nemen met zowel de ambassade van het land van bestemming als de vervoerder, om misverstanden of vertragingen te voorkomen.